Misschien herinneren jullie je nog dat Maarten een tijdje in 'De Die' gelegen heeft, nadat hij zijn knie gebroken had. Daar heb ik hem toen, op verzoek van Hanna, een paar dagen gewassen, nadat zij van schrik haar beide enkels verstuikt had – totdat de broeders riepen: "Maar meneer, dat hoeft u helemaal niet te doen, dat doen wij!"
De Innerlijke Glimlach van de meester, 2 februari 2019.
Donderdag 11 september 2025 – precies 24 jaar na nine eleven – begon, na een eerste kennismaking, onze nieuwe huishoudelijke hulp Neziya met haar queeste. Maar Klaaske was haar al voor geweest, had het grote openslaande raam op haar kamer aan beide kanten gelapt, een sluimerende schoonmaakwoede – nog een erfenis van haar moeder – had haar bevangen.
Toen ze daarna uit haar middagslaapje ontwaakte, wist ze niet niet wat ze zag … alsof de hele wereld plotsklaps doorlaatbaar was geworden… Van puur enthousiasme stapte ze met een grote zwaai uit bed, intussen reikend naar wasgoed dat achter haar bed lag … en ze gleed uit en viel onzacht op het tapijt – dat nauwelijks bescherming biedt tegen het eronder liggende beton.
Nu ligt ze met een barstje in haar bekken in verpleeghuis ‘De Die’, hier in Noord, voor zes weken revalidatie – totdat het bot in haar machteloze been weer voldoende aan elkaar is gegroeid.
| klik op afbeeldingen voor vergroting |
Zondag 21 september: geland in De Die
Klaaske heeft de wonderbaarlijke gave, dat ze overal waar ze nu komt op handen gedragen. Ze straalt gewoon een grote levensvreugde uit – die niet geknakt is door haar fatale val. Pas werd ze in haar nieuwe onderkomen nog opgebeld door de AiO die na mijn noodmelding op die fatale dag, binnen een kwartier bij ons voor de deur stond.
Inmiddels heb ik de helft van haar attributen en speeltjes daarnaartoe gebracht – in afwachting van het beraad over het vervolg van het revalidatietraject van a.s. dinsdag. Zou er een verdere behandeling thuis in het verschiet liggen?
Donderdag 18 september, kamer 3713
Hier thuis draai ik nu regelmatig een was – voorheen het ‘alleenrecht’ van Klaaske – die ik met veel reiken, rekken, en strekken aan de hooggespannen lijnen van onze douche hang – die gelukkig hypergeventileerd is, dankzij een buurman met technisch vernuft.
Dinsdag 30 september: ontslag over 14 dagen !
Donderdag 2 oktober, achter de werktafel.
