De ware Jacob

Waar ik het nu eens niet over zal hebben 
 is over seks. Ha, ha.
Seks is voor mij m’n hele leven een onverbiddelijk drama geweest, dus wat zal ik daarover beweren?
Mijn opvoeding was een schijnheilige vertoning – over seks werd niet gesproken. Wie dat wel deed was een patjepeeĂ«r, of op z’n minst was je ‘ordinair’ – ik hoor het m’n moeder nog zeggen: ‘een ordinaire man’. Met andere woorden, niet spreken over seks was een teken van ‘beschaving’.
Hoe diep kan een ‘beschaving’ zinken


Maar ik kreeg een tweede kans: jaren later kwam ik een man tegen die zonder enige reserve over voortplanting (“seks dus”) praatte, zonder ook maar Ă©Ă©n seconde de verdachtmaking op zich te laden dat hij ‘ordinair’ was: Maarten Houtman – lees zijn autobiografische roman â€˜De andere oever’ of beluister ‘Zoals jij het vertelt gaat het de eeuwigheid in’, zijn magistrale toespraak tijdens de sessie van april 1993 (zie www.maartenhoutman.nl).

***

Die transformatie van mijn werkelijkheid was ongelooflijk – er was niets wat ik niet kon zeggen – alsof hij alles ook zag, er waren geen geheimen meer.
Ik mocht er helemaal zijn, de enige grens was ‘dat je jezelf niet kapot moest maken’. Zo werd mijn verborgen leven iets alledaags, nu mijn lichaam er helemaal mocht wezen, mijn geest niets te verbergen had. Zo ontstond er een basis om verder te leven.
Maar wat de uitkomst was, wist je niet. Natuurlijk waren er verlangens naar het gemiste. Maar als het niet kwam, als het er niet was – dan was dat nu eenmaal zo….

Zo werd alles gezien, alles gehoord, alles begrepen, er waren geen grenzen meer, alleen voortdurende aanwezigheid, waakzaamheid, vervulling – als alles er mag zijn, niets te vrezen is, ook de dood er mag zijn.
Dan is ook niets je teveel, je hebt er alles voor over, perfectie is een vreugde.
En er is geen eindpunt, je begint zomaar opnieuw – het is een lied wat gehoord moet worden, een verhaal wat verteld moet worden, het zoekt zijn eigen weg…
Alleen jij moet er bij zijn, jij moet ervoor klaar zijn.

Abdullah Ibrahim achter zijn piano. [klik om te vergroten]

Als  Shake v/d Wake een track uit ‘Balance’, het kersverse album van Abdullah Ibrahim – zie onderstaande recensie van het Muziekweb:

“Nelson Mandela noemde pianist, fluitist, zanger en componist Abdullah Ibrahim liefkozend de Mozart van Zuid-Afrika. Adolph Johannes Brand was bekend als Dollar Brand voordat hij de islamitische naam Abdullah Ibrahim aannam. In de jaren zestig stond hij aan de voet van de zogenaamde Cape Jazz, een mix van jazz en Zuid-Afrikaanse volksmuziek. Hij verbleef tijdens de jaren van Apartheid veel in New York maar deze tachtiger is tegenwoordig weer gevestigd in Kaapstad. Zoals de titel van dit album al aangeeft maakt hij de balans op van zijn leven en beschouwt hij ervaringen uit het verleden, hoop voor de toekomst en de realiteit van het nu. Dit uit zich in lyrische klassieke melodieĂ«n en licht swingende jazzpassages waarin zijn impressionistische pianospel domineert. Muziek die altijd zonnig als het Zuid-Afrikaanse klimaat aandoet, maar nooit oppervlakkig wordt. De rijke en gelouterde composities van Ibrahim klinken hier volledig in balans.”

Hier nog een opname van een recent life optreden van Ibrahim: