Ik ben geboren in Oog in Al, niet ver van het Amsterdam-Rijn kanaal. Later speelde ik langs de Hollandse IJssel â de dorpsjeugd noemde me ‘Hein de kikker’, omdat ik wars was van hun wrede spelletjes. M’n verdere jeugd woonde ik in Nijmegen, stad aan de Waal, en ik heb vervolgens in Amsterdam dertig jaar op een boot gewoond in de Oude Waal.
Kortom, je zou zeggen: die Hein is een echt waterdier…
Maar niets is minder waar. Zwemmen kon ik nauwelijks, aan watersport heb ik nooit gedaan, zelfs geen bootje bij de ark. Wel was ik altijd dol op de zee en het strand â en dat ben ik nog steeds. Wat was ik blij toen ik, na een rondreis over het Chinese vasteland, bij Hong Kong eindelijk de zee zag: “Thalassa, Thalassa!” juichte het in me.
 |
| De HZ1 spreidt zijn vleugels… [klik om te vergroten] |
De laatste jaren heb ik aan boord van ‘De Vrijheid’ van schipper Ingrid Bakker leren genieten van het doorklieven van het water, van de hoge luchten en het platte nat van de Loosdrechtse plassen.
Gisteren was ik met Ingrid mee naar het jaarlijkse uitstapje van de Vereniging Botterbehoud, dit jaar met het Gooise Huizen als uitvaarthaven.
Toen ik aankwam zag ik ze daar liggen, met hun neus tegen de kade, een indrukwekkend rij houten gevaarten â kuipen bijna â met de mast van een reusachtige Zweedse spar. Mijn oog viel direct op de Huizen EĂ©n â HZ1, mijn initialen â ik wist gelijk: dit wordt mijn boot!
Ze droeg het bouwjaar 1901 en de naam van Margot Schaap, dochter van de Huizense botterbouwer, van wiens helling ooit 200 van deze schepen te water werden gelaten.
 |
| Lunchpauze, met de de rest van de vloot langszij [klik om te vergroten] |
Met elf passagiers en drie bemanningsleden voeren we uit over het IJsselmeer, dat aanvankelijk glad was. Maar al gauw werden de reusachtige, bruine zeilen gehesen â wat op de boot groot alarm betekende. Men ontvouwde het doek, rende met gieken en ra’s, trok aan de touwen en paste de gaffel in de mast. En ik maakte me klein, aan de rand van de kuip, mĂ©t zwemvest…
Maar, hm…, ik heb ook nog aan het roer gestaan, voelde me even schipper naast God … weliswaar niet zonder commentaar van de aardse schipper, ik was niet koersvast â maar dat hoor ik m’n hele leven al. Altijd dezelfde…
 |
| Hollandse taferelen [klik om te vergroten] |
Ik woon nu twintig jaar op de vaste wal â maar wel aan de rand van Waterland…
Toch ben ik me sinds gisteren een beetje meer ‘Hollands’ gaan voelen, waterlander â met terugwerkende kracht. Voor m’n geestesoog trekken al die historische doeken voorbij, zeegezichten, redes van steden, varende schepen, het lage land bij de zee…
Water, water, water…
De ‘muziek van de week’ â ook langs het water â is het prachtige themanummer van het album Vague van oed speler Anouar Brahem. Brahem op zijn allermooist…
Daarna het even ontroerende Vague var., van de cd Le voyage de Sahar.