Gewoon toeval

Nu ik inmiddels een kleine drie jaar met hemianopsie rondloop – die mijn wereld inperkt en me desoriënteert – ben ik bij vlagen angstig en voel ik me afhankelijk. Als Klaaske boodschappen gaat doen, ben ik onrustig, en vind al gauw dat het te lang duurt.
Zo ook donderdag 5 oktober – misschien bleef Klaaske wat langer weg dan normaal, ze had bij onze G&W GezondheidsWinkel diverse medicamenten gekocht voor mijn verkoudheid. Maar die donderdag sloeg mijn ongerustheid om in pure paniek, ik wist niet meer waar ik het zoeken moest…

Precies op dat moment ging de telefoon.
‘Klaaske,’ dacht ik eerst – natuurlijk, maar toch met enige aarzeling. Ik liep naar m’n telefoon en zag een onbekend nummer was. Het nummer begon met 092. En ik zag dat het een WhatsApp verbinding geweest was, met het portretje van een jonge Aziatische vrouw.
Ze had vrijwel direct neergelegd, tot tweemaal toe.
Ik besloot terug te bellen, maar kreeg geen gehoor.
Toen ik ‘92’ opzocht., bleek het de landencode van Pakistan te zijn. Pakistan??
Omdat de gelijktijdigheid van de paniek en de telefonische oproep toch een vreemd toeval was, moest ik even aan Mother Meera denken – wier naam ik ooit eens aangeroepen had. Maar zij komt uit India (91) en woont in Duitsland. Bovendien was dat in een ver verleden. Onzin dus.
Maar Pakistan? Ik kon het niet plaatsen, het moest gewoon toeval zijn.

De volgende ochtend – het was inmiddels vrijdag – ging ik spontaan weer eens shaken – ik pakte ik m’n oude routine zomaar weer op! Het was echt al weer tijden geleden dat ik er de inspiratie voor vond. Jaren…
Ik verbond m’n telefoon met de Onyx Studio 4 speaker, opende de muziek app op m’n iPhone en drukte op ‘start’ – daar waar ik toen ooit eens gestopt was met luisteren. En toen hoorde ik … de stem van Abida Parveen – Pakistaans Soefi zangeres, van wie ik ooit veel muziek verzameld. En van wie ooit – samen met Rien in zijn rolstoel – een concert in de Stopera bezocht. Waarbij ik nog had staan shaken op ons eigen balkon ( dat eigenlijk voor de filmende pers bedoeld was.

Nadat

Compositie: ‘Dancing in Your Mind’

“Deze groep onuitputtelijke muzikanten komt uit het zuidelijke deel van het Rifgebergte in Marokko. Ze handhaven de traditionele soefi-trancemuziek.
De complexe ritmes en melodieën van deze volksmuziek worden van vader op zoon doorgegeven. Deze unieke muziek is gebaseerd op drones, improvisatie, complexiteit en eeuwenoud vakmanschap. Meester worden kan alleen door voortdurend te oefenen met als doel deze muziek volledig onder de knie te krijgen. De vaak lange melodielijnen worden met veel kracht op de rhaita en de lira geblazen.
Hun instrumenten worden nog steeds in Jajouka zelf gemaakt, van bamboe, het hout van de abrikozenboom en de huid van geiten. Volgens de overlevering lokten de dorpelingen één keer per jaar de 'geitenman' uit zijn grot met het blatende geluid van een traditioneel blaasinstrument. Het is een vruchtbaarheidsritueel.

Die traditie begon al in het jaar 800 toen het dorp Jajouka een islamitisch bedevaartsoord werd omdat daar de overblijfselen van de heilige Sidi Hamid Sherk zouden liggen.
De Master Musicians van Joujouka zijn een collectief van Jbala Sufi-trancemuzikanten, die dienen als een moderne representatie van een eeuwenoude muziektraditie. Het collectief werd voor het eerst gedocumenteerd door westerse journalisten in het begin van de jaren vijftig en werd in 1969 onder grote internationale aandacht gebracht door Brian Jones. De voormalige Rolling Stone nam het album op: 'Brian Jones Presents the Pipes of Pan at Joujouka'. The Master Musicians of Joujouka hebben samengewerkt met veel westerse rock- en jazzmuzikanten.”
(Uit de tekst bij deze video)

MOTHER MEERA IN SHAKING LIFE

1. Mutter Meera ist eine Meister aus Deutschland

2. Zij die de kreten van de wereld hoort…

3. Lezen en schrijven…

4. Gewoon toeval

6. Toekomstmuziek, #9 menselijke nabijheid

5. MM

7. De stilte vieren