Alleen zijn

Alleen een mens die zich heel bewust realiseert dat hij alleen is, en dat alleen-zijn ook beschermt voor de zogenaamde gezelligheid, kan op den duur gaan beseffen wat het leven inhoudt. Dat kun je dus niet afdwingen, dat is het mooie erin, dat dat alleen-zijn uitsluitend vrijwillig kan. En dat je dat ook omarmt…

‘Gaan beseffen wat het leven inhoudt…’

Ik loop nu steeds verder in de zeventig – en loop er nog steeds keihard tegenaan dat ik maar weinig van mezelf begrepen heb. Dat is inderdaad een bittere pil…
Eén ding heeft Maarten Houtman er wel bij ons ingestampt – al was het bij mij vaak voor dovemansoren: ga je zelf daar niet voor veroordelen, doe dat niet!

Dus ik hoef geen as op m’n hoofd te strooien, niet diep door het stof te gaan, geen boetekleding aan te doen, niet in een klooster te gaan…

Op 12 maart kreeg ik bericht van de OBA: “Uw aanvraag voor Oulad Lghaba / Asmâa Hamzaoui is gearriveerd.”
Ik stapte direct op de fiets om het plaatje te halen, gelukkig maar… De volgende dag kreeg ik dit bericht:

Vanaf vandaag zijn alle OBA-vestigingen tijdelijk gesloten. De sluiting van publieke locaties is een maatregel van de overheid om verspreiding van het coronavirus tegen te gaan. Alle activiteiten in de vestigingen zijn in ieder geval t/m 31 maart geannuleerd.

Dat was dus op het nippertje – wat het plaatje voor mij heel kostbaar maakte…

We maakten op dit blog al eerder kennis met Asmâa Hamzaoui & Bnat Timbouktou. Ook hier ten lande zijn ze niet onbekend. Zo traden ze op 4 april 2019 op in het Bimhuis, met deze de aankondiging:

De spiritueel geladen gnawa wordt doorgaans gespeeld door mannen. Maar Asmâa Hamzaoui, dochter van een malaam (meestermusicus), pakte al jong de driesnarige guembri (basluit) op en heeft inmiddels de harten van vele gnawa-liefhebbers veroverd. Haar debuutalbum wordt in 2019 verwacht.

Dat album heb ik nu dus in handen…

We herinneren ons nog die dromerige beelden van Bnat Timbouktou op het strand – het blijkt de promotievideo van dit album Oulad Lghaba te zijn, met het nummer Foulani:

Maar er zijn ook opnamen van optredens in Nederland:

Bij deze video staat de volgende toelichting:

In Marokko zijn de Gnawa afstammelingen van slaven, die vanuit de landen ten zuiden van de Sahara naar Maghreb zijn gedeporteerd. Ze zijn de erfgenamen van grote rituelen en spirituele tradities, die poëzie, muziek en dans combineren. De ceremonies (‘lilas’) gewijd aan gebed en genezing worden geleid door een mâalem, d.w.z. een ‘meester van muziek’.

In de afgelopen decennia onstond vanuit deze zeer heilige tradities, een meer seculiere stijl van Gnawa-muziek. Asmaâ Hamzaoui (27) is de leider van de groep Bnat Timbouktou en een van de weinige – en jongste – vrouwelijke ambassadeurs van het genre. Haar passie erfde ze van haar vader, de beroemde mâalem Rachid Hamzaoui. Van jongs af aan leerde ze guembri spelen, een soort 3-snarige geplukte luit, die ze gebruikt om vieringen te begeleiden. Traditioneel spelen vrouwen niet tijdens ceremonies en kunnen ze dit instrument alleen aanraken in een privé-omgevingen (wat vooral het geval is voor de vrouw van een mâalem). Vrouwen die in het openbaar optreden, vormen nog steeds een wijdverbreid taboe.
Asmaâ Hamzaoui leidt haar eigen groep sinds 2012. Bnat Timbouktou blijft grotendeels trouw aan tradities in termen van stijl, maar onderwerpen als afstand, lijden en de herinnering aan het verleden van Afrika zijn altijd aanwezig.
Asmâa Hamzaoui, guembri en zang
Aicha Hamzaoui, qraqab en zang
Soukaina Elmeliji, qraqab en zang
Lamgammah Hind, qraqab en zang

Hier nog een solo-opname van Asmâa Hamzaoui:

En tot slot een een vrolijk YouTube filmpje uit Brussel, waar op een pleintje wervelend gedanst wordt door de leden van Bnat Timbouktou, begeleid door de Magic Music band – zie https://youtu.be/N47o0toxXN8
_____________________________

LATER TOEGEVOEGD:
Nog een recente video van vader mâalem Rachid Hamzaoui – ik heb een sterk vermoeden dat de stralende vrouw die naast hem zit zijn dochter Asmaâ is…