Categorie: 2016

Om naar te luisteren: de ‘Vals’ uit Sufiyan van het Ensemble Kudsi Erguner, waar we gisteren in de huiskamergroep op geshaket hebben. Inderdaad, betoverende muziek…
Ook de rest van de Cd is absoluut de moeite waard 😉

Foto Ingrid Bakker [klik om te vergroten]

Ingrid Bakker was verleden week bij een uitvoering met draaiende Derwisjen van het Konya Turkish Sufi Music Ensemble in Utrecht, waar ze bovenstaande foto maakte. Ze vond de sfeer die werd opgeroepen indrukwekkend.
En kijk aan, er stond al een flits uit deze ‘sema ceremonie’ op YouTube (de tweede datum die vermeld staat – 7 januari 2015 – zal een abuis zijn):

Een kleine zoektocht op het web leerde me, dat het Konya Turkish Sufi Music Ensemble het huisensemble is van het Konya International Mystic Music Festival, dat sinds 2008 jaarlijks plaatsvindt in de Turkse stad Konya, rond de geboortedag van Jalal ad-Din Rumi, de stichter van de Mevlevi Orde van de draaiende Derwisjen – die voor ons als ‘dervishes tremblant’ toch een bron van grote inspiratie zijn.

Intussen ben ik reuze blij het Mistic Music Festival ontdekt te hebben, dat weliswaar onder toezicht staat van ‘Konya Provincial Directorate of Culture and Tourism’, maar hoe dan ook een indrukkend programma heeft (waaronder een optreden van Rabbi Haim Look).

Afgelopen woensdag hoorden we in onze huiskamergroep de prachtige muziek van Ascending Bird, de mythe van de vogel die opstijgt naar de hemel en herboren wordt in het vuur van de zon, waar het op dit blog al eens over is gegaan (heel erg de moeite waard om nog eens te bekijken en beluisteren!!).

[klik om te vergroten]

Nu dan aandacht voor een ander werk van The Silk Road Ensemble, My Lethe Story, voor verteller, strijktrio, klarinet, piano and slagwerk.
In dit overrompelend mooie werk vertelt de Galicische Gaita (doedelzak) speelster Cristina Pato het verhaal van het geheugenverlies van haar moeder, middels de metafoor van de Rivier van de Vergetelheid Lethe uit de Griekse mythologie.
In samenspel met musici van het Ensemble – onder wie de Syrische klarinettist Kinan Azmeh – is Pato de verteller, ze speelt piano en laat ook even het vlammende geluid van haar Gaita horen.

Het kan zijn dat het mijn luisteren van de afgelopen nacht was, maar ik heb zelden muziek gehoord die zó intens in het moment is – en dat twintig minuten lang…

De Lethe (een begrip dat terugkeert in ‘lethargie’, en in het Griekse ‘alètheia’ – waarheid – als toestand waarin je niet maft) is een van de vijf rivieren van de Hades, de onderwereld bij de Grieken, waaruit de doden drinken om hun aardse leven te vergeten – volgens Vergilius’ Aeneas is reïncarnatie alleen mogelijk wanneer het geheugen is gewist.

Ik heb geprobeerd de Engelse tekst die Cristina Pato uitspreekt op het web te achterhalen, maar dat lukte niet, jammer. Misschien zijn er onder jullie die het verstaan. Maar de stem is hier ook een fenomenaal instrument, wat misschien door de klarinet wordt geëvenaard – zei de voormalige amateur.

Ik wens je een intens luistergenot toe!

Klik na de start op ‘YouTube’ om de video op volledig scherm te bekijken