| Beeld uit de tentoonstelling ‘Vorm aan de Vecht: architectuur, nonnen, design’: Opname van een gotische kathedraal, waarvan van het dak pixeltje voor pixeltje afgelicht is en vervangen door de lucht erboven – die nu vanuit het interieur ‘zichtbaar’ is. |
 |
| De voor leerlingen van Maarten Houtman zo bekende Kapittelzaal van het klooster, nu weer met de oude stenen vloer (die speciaal voor hem destijds van een tapijt was voorzien). Te midden van de leegte die wij, zittend in een wijde cirkel, daar creëerden, staat nu een vitrinekast vol blinkende sacrale voorwerpen. Ingrid Bakker, deelneemster van weleer, bekijkt ze gebiologeerd … |
 |
| … en maakte deze foto van de weerspiegeling van de zaal in zo’n voorwerp – in alle gangen en zalen van het voormalige klooster staan ze uitgestald, tot één groot Gesamtkunstwerk. |
 |
| Anders dan vroeger kun je daar nu ook van de bloeiende en bloesemende weelde van de binnentuin genieten, die voor ons toen verboden gebied was – een privéruimte van de zusters, waar je en passant zelfs met je blik af moest blijven, dat voelde al zondig aan … |
 |
| Na afloop dronken we thee op de tuin van Ingrid langs de Vecht, waar je het carillon van Nijenrode kon horen. Toen werd ik teruggereden naar Amsterdam, onder het genot van de Oud klanken van Mehmet Polat (hieronder Dhafer Youssef:) |