Dankzij Jeltje Musch zijn we weer een oed-speler rijker: de uit Libanon afkomstige Rabih Abou-Khalil, die het instrument vanaf z’n vierde jaar had leren bespelen â dat is daar een beetje zoals wij hier onze kinderen naar pianoles sturen. Khalil ontvluchtte in 1978 de niets ontziende burgeroorlog in Libanon en vond onderdak in MĂŒnchen, waar hij een klassieke opleiding fluit volgde. Van daaruit zag hij de mogelijkheid zijn oed-achtergrond in de Westerse muziek te integreren. Hij zocht vervolgens de jazz scene op, zoals die beide Tunische oed-grootheden Anouar Brahem en Dhafer Youssef na hem ook deden.
Ook bij Rabih Abou-Khalil levert deze clash of cultures verrassende, warme muziek op, waarin, ondanks de schwung, zijn Arabische oorsprong sfeerbepalend blijft en als een geheimzinnig accent met je meereist. Op latere video’s zie je dat hij zijn oed steeds meer als gitaar gaat bespelen.
Luister eens naar de animerende Lewenski March, waarin ook Abou-Khalil’s vaste kompaan, tuba speler Michel Godard is te horen. Als je je in dit koper-geweld als oed-speler weet te handhaven, moet je wel van goeden huize zijn…
Omdat we Rabih Abou-Khalil meer tegen zullen komen â ik heb inmiddels vijf plaatjes van hem gereserveerd bij de OBA â wat meer details.
Er is om te beginnen zijn wondermooie website: www.rabihaboukhalil.com. Klik en zie hoe de kameel â die uit Arabische schrifttekens of arabesken is opgebouwd â Ă©Ă©n voor Ă©Ă©n zijn vrachtjes aflegt en daarna ontspannen met koptelefoon op meedeint met de muziek…
Abou-Khalil blijkt ook een begenadigd beeldend kunstenaar te zijn, getuige alle prachtige covers in Oosterse sfeer die hij voor zijn albums bij platenlabel Enja Records ontwierp. De kameel keert terug op de cover van het album Blue Camel:
 |
| [klik om te vergroten] |
Hieronder de ‘shake-muziek van de week’, het gelijknamige nummer van de cd Bukra (1994) â ‘Bukra’ betekent volgens nl.urbandictionary.com ‘Arabic for tomorrow, often used in the same manner as the Spanish “mañana”‘.