Categorie: 2014

Deze keer het complete, hartverwarmende album van The Touré-Raichel Collective – zie ook de live opnames op de blog berichten van 16 januari en 9 januari.
Je kunt ook losse nummers beluisteren: ga via de button naar YouTube en klik in de lijst op de tijdsvermelding achter de nummers. Hawa (nr. 5) draaiden we gisteravond bij het shaken. 

Op de website van bibliotheek.nl stond het volgende verhaal over de totstandkoming van The Tel Aviv Session:

Idan Raichel, pianist uit Israël, trof Vieux Farka Touré, zanger/gitarist uit Mali, bij toeval op een Duits vliegveld. Beide waren op tournee, onderweg naar een volgend optreden. Raichel tikte Touré aan en vertelde hem dat hij zo zijn eigen band zou verlaten als hij een keer mee mocht doen als pianist in de band van Vieux. Het geanimeerde gesprek eindigde met de belofte van Vieux dat hij een keer naar Israël zou komen om daar samen met Raichel op te treden. Hij hield zijn woord en een jaar later stond het duo zij aan zij op het podium. Het eenmalige optreden smaakte naar meer, zowel bij de toeschouwers als de muzikanten zelf. Het resultaat is deze cd. De songs op deze cd werden opgenomen tijdens een vier uur durende nachtelijke jamsessie. Getuige de foto’s in het boekje was het een vrolijke bende. De grotendeels instrumentale nummers zijn gebaseerd op motieven uit West-Afrika en het Midden-Oosten. Mooi te horen hoe het trippelende geluid van Raichels piano aansluit bij de wiegende melodieën van Touré. The Touré-Raichel Collective is daarmee een geslaagd fusieproject.

Ik vond deze video van het lied van Abida Parveen, waar we afgelopen woensdag in onze Huiskamergroep op geshaket hebben.
De YouTube gaat vergezeld van prachtige animaties van foto’s uit de ruimte – open your mind & je volledige scherm! – en een meelopende tekst en vertaling, waardoor de weemoedige zang diep naar binnen gaat.
Het lied vormt tevens de laatste track van een zelf samengestelde Cd, die ik de titel Shaking the Sufi’s meegaf. Na Shaking in Heaven is dat de tweede Cd met een ‘potpourri’ uit de 1225 nummers van de Cd’s die ik de afgelopen vijf jaar in iTunes opnam. Daarbij orden ik niet op album, maar op tijdsduur van de gezamenlijke nummers (voor deze Cd een selectie van nummers van 9’37” tot 10’15” min.).
Dat levert een wonderbaarlijke geheel op, met verrassende overgangen, geheel losgezongen van het vertrouwde kader van een specifiek album.
Als je met het experiment kennis wilt maken, kun je de aangeklede Cd voor € 5,- bij me bestellen.

Na Habib Koité, Vieux Farka Touré, Anouar Brahem en Dhafer Youssef, tijd voor de man met wie de doorbraak van de Afrikaanse muziek in de tachtiger jaren begon: Youssou N’Dour.
Op deze fascinerende video zingt hij, samen met Neneh Cherry, ‘7 Seconds’ – over de “eerste zeven seconden in het leven van een pasgeborene, waarin het nog onbewust zou zijn van de problemen van de wereld.”

[Franse inleiding, muziek start na 2:27 minuten]

Na Dhafer Youssef draaiden we in de ‘Tao-zen huiskamergroep’ muziek van die andere Tunesische oud legende, Anouar Brahem. Ook Brahem zocht na zijn klassieke opleiding op de oud – de Arabische voorloper van de luit – aansluiting bij de jazz en speelde o.a. samen met de Noorse saxofonist Jan Garbareck. Uit deze samenwerking ontstonden de albums Vague en Madar.
Met zijn huidige groep – met Klaus Gesing op bas klarinet, Björn Meyer op bas en Khaled Yassine op darbouka en bendir – maakte Brahem het album The Astounding Eyes Of Rita, waar ook het nummer van deze YouTube van afkomstig is.
Deze maand voert hun toernee hen naar Teheran…

Ik maakte een bloemlezing uit vijf albums van Brahem: Anouar Brahem – Shaking softly, die je tegen een kleine vergoeding (€3 + verzendkosten) kunt bestellen bij info@shakingzen.nl

Dhafer Youssef staat nog met één been in de Soefi traditie, ook hij zingt qawwalis. Maar anders dan Abida Parveen, heeft hij zijn muziek vanuit de traditie op een hoger plan weten te tillen, zonder daarbij zijn afkomst te verraden. Daarvoor heeft hij zich onder meer verbonden met topmusici uit de Noorse jazz scene. Dat levert ongelofelijk intense muziek op, een magische mix van instrumenten – Oud, piano, trompet, klarinet, gitaar en drums – en de falsetto zang van Youssef.
Hierboven een kakelverse YouTube in High Definition van Sura, waarin deze bijzondere inspiratie zich in een fascinerend schouwspel ontvouwt.

Volgende week in de huiskamergroep twee nummers van zijn nieuwe Cd Birds Requiem, opnieuw één ingetogen nummer én één met een uitbundig musiceren.

Tijdens mijn ‘shake-retraite’ op Texel raakte ik begeesterd door deze muziek. Ook al zingt Abida Parveen in het Sindhi, je hoort er de boodschap dwars doorheen.

De shakemuziek van de week is Amandrai (‘brother’), wat op het legendarische album Talking Timbuktu (1995) staat. Je kunt het hier beluisteren (er zijn geen video opnamen van).

Er bestaat wel een opname van ‘Amandrai’ tijdens het Segou Festival in 2005. Ali Farka Touré speelt hier samen met Bassekou Kouyate op de ngoni.

Dit jaarlijkse Muziekfestival aan de Niger in Mali staat ook in 2014 weer in het teken van het protest tegen de culturele revolutie die de islamisten in het Noorden – o.a. in Timbuktu – ontketend hebben, en die zich ook tegen de rijke Malinese muziektraditie richt (zelfs ringtones zijn er verboden…).

Op de YouTube hierboven hoor je ‘Bowmboï’ van Rokia Traoré uit Mali.
Het lied staat op Desert Blues Zero, een compilatie die ik maakte van de mooiste nummers van de drie albums ‘Desert Blues’ (totaal 6 Cd’s):

• Desert Blues Vol. 1, Ambiances Du Sahara (1995)
• Desert Blues Vol. 2, Rêves d’Oasis (2002)
• Desert Blues Vol. 3, Entre dunes et savanes (2008)

Bij het shaken in de huiskamergroep draaiden we al twee nummers van de Cd, waaronder het prachtige Sama Guitara van de Senegalees El Hadj N’Diaye. Helaas waren hier geen opnamen van op YouTube te vinden.

Heb je belangstelling, dan kun je de Cd Desert Blues Zero tegen een kleine vergoeding bestellen bij info@shakingzen.nl