Jij bent mijn vernauwing,
de zeef waar mijn wereld doorheen valt,
mijn bril van een zonnige kijkmaar telkens is er dat nabeeld,
mijn tunnelvisie van de herinnering,
mijn angst voor het onvoltooid levenkon ik lachen met de dikbuikige Boeddha,
huilen om mijn Verzegelde Tijd,
verwachten wat het leven in petto heeft…
De shake v/d week is al eens langs geweest: Tarkovsky kwartet – betoverende beelden – het blijft zielssnijdende muziek.
Wie weet of ik in Eye Tarkovsky nog eens aan ga kijken…