Война и Мир (Oorlog en vrede)

Voor Klaaske
 
Klaaske bij Eye
7 juni 2021 10:23
[klik om te vergroten]
Uitkijkend over het IJ, zaten we
samen aan een tafeltje bij Eye.
De wereld buiten leek vredig,
het water badend in het zonlicht,
in bloei als een dubbele hyacint –
een wereld binnenin een wereld,
in een wereld die onzienlijke was.
Dat overhemd wat ik aan had,
waar toen een snotvlek op kwam
was er al niet meer – jij had ’t
alweer in de was gedaan, liefje,
aan de waslijn gehangen,
in de kast gedaan,
netjes opgevouwen.
En nu zit ik weer op m’n bankje
uitkijkend op de ring. Ik associeer
dan met ‘der Ring des Nibelungen’,
vervolgens met ‘de Olympische ring’,
en dan, zomaar… кольцо Харьков –
ring van Charkov. Bestaat die nog…
…of is ie platgebombardeerd door
неонацист Путин [neonazi P.] –
… один народ одна империя!
[… ein Volk, ein Reich!] –
want die man bombardeert alles,
tot aan z’n oude moedertje toe…
We hebben altijd mensen gekend
die Russisch gingen studeren –
zoals onze klasgenoot Gert-Jan,
met ouders met een VU-achtergrond.
En de zoon van collega Jeannette,
die trouwde met een Russisch meisje.
ik heb me altijd afgevraagd: waarom? –
vreemde vraag eigenlijk, waarom niet?
Voelde het als ‘heulen met de vijand’?

We zien overal hoe die vijandsbeelden

generatieslang ingeslepen worden –
dat wisten we al van Joegoslavië…
En nu doe ik er hier ook al aan mee…
Is die agressie nu van hèm, of van mij?
En hoe zit het in ons eigen leven,
met bolwerken die op omvallen staan –
het mannenbolwerk komt er al aan…
Weer wennen aan een nieuwe wereldorde…
Dat is de eigenlijke geschiedenis van de mensheid: het gaan beseffen van de mens dat hij tezamen hoort, dat niets gemist kan worden, want dat alles beproefd moet worden, dat alle tegendelen getoond moeten zijn en tegelijkertijd het besef dat het voorbijgaat in de wind van de eeuwigheid…

En het is goed dat dat gebeurt,
het is een geschenk dat je voorbijgaat – terwijl je normaal aldoor moeite doet te blijven… Terwijl het juist zo goed is dat je voorbijgaat. Want in dat voorbijgaan wordt alles licht, wordt alles gemakkelijk, is de zogenaamde ernstige plooi uit je gezicht waar zou je je zorgen over maken?
Maarten Houtman, Een blijvend gevoel van voorlopigheid’,

 
 

Om niet te vergeten…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *